Het kiezen van een naam voor je kind en vreemde namen

We zitten inmiddels alweer in het jaar 2016, wat gaat de tijd snel. Ieder jaar weer komt er in het begin van het jaar weer een lijst uit met de meest gekozen maar ook met de meest vreemde namen. En zoals ieder jaar weer staan er toch echt wel wat namen op de lijst waarbij ik serieus meteen medelijden krijg met het kind. Natuurlijk moet iedereen zelf weten hoe ze zijn of haar kind noemen, maar een beetje erbij nadenken kan een kwaad lijkt mij…

Toen wij zelf zwanger waren was het zoeken naar namen die wij écht leuk vonden best moeilijk. We hadden eerst een meisjesnaam en een jongensnaam maar toen bleek dat we twee jongens zouden krijgen hadden we dus meteen een “probleem”. We wilden geen namen die veel voorkomen en de namen moeten natuurlijk wel bij elkaar passen. Ook wilde we geen namen waarbij we meteen een associatie hebben met iemand. En we hadden Stan als eerste naam, maar toen werd ons neefje Stijn geboren en dat vonden we toch te veel op elkaar lijken.

De eerste naam ( Xavier ) was als eerste door vriendlief genoemd en ik vond dat meteen een mooie naam, maar naam nummer 2 bleek een lastige keuze te zijn. Totdat ik gewoon op bed lag en ineens Olaf naar binnen schoot. En we hebben er toch even over na moeten denken maar ook Olaf bleven we erg leuk vinden. Om te bepalen welke baby welke naam kreeg hebben we gekeken wat we beter vonden klinken.. Olaf en Xavier of Xavier en Olaf. We kozen voor het eerste, dus de baby die als eerste geboren zou worden kreeg de naam Olaf en nummer twee dan natuurlijk Xavier.

Als ik de lijst van die vreemde namen bekijk, zijn er ook mensen bij die gewoon niet nadenken. Oké het kan met hun geloof of afkomst te maken hebben, maar wanneer je hier in Nederland woont kunnen daardoor juist ook die namen erg vreemd overkomen. Neem nou bijvoorbeeld de naam Jood…. Ik moet er niet aan denken om later mijn kind te moeten roepen met Jood: Hey Jood kom eens hier… En ook wil ik niet nadenken over welke vervelende grappen er later gemaakt zullen worden op school met die naam…

En dan ook de naam Dikshit…. OMG … Hoe komen ze erop vraag ik me dan af. Zie je het al voor je? Je bent een jonge gast en hebt een bijbaantje in de plaatselijke supermarkt en opeens hoor je door de speakers: “Dikshit, kassa 4 alstublieft, Dikshit kassa 4”. Hoe voel je je dan ? Je ziet die jongen al met lood in de schoenen naar de kassa lopen omdat hij weet dat iedereen naar hem kijkt en allemaal denken ze hetzelfde: Waarom die naam?

Wanneer je een naam kiest is het voor mij logisch dat er ook gekeken wordt naar het feit of het kind ermee gepest kan worden of niet. En ja natuurlijk kan er met iedere naam wel wat verzonnen worden, maar er zijn namen die je dan inderdaad beter niet kunt kiezen. Ook is het wel handig dat de kinderen voor hun twaalfde echt wel hun eigen naam kunnen uitspreken én schrijven maar bij namen zoals Ifeadikachukwu, Zikoranaudodimma en X’Jeàneyshá-Treángelys is dat nog maar de vraag. En dan ook nog hopen dat je kind niet stottert ( oké flauw grapje, heb zelf gestotterd en weet hoe het is om hele moeilijke namen uit te spreken ).

Maar iedereen moet natuurlijk zelf weten welke naam ze aan hun kinderen geven. Doe waar je je lekker bij voelt en volg erin je hart en je gevoel, maar denk alleen een klein beetje na. Althans dat is mijn mening natuurlijk.

Wat vinden jullie van het kiezen van vreemde namen?