Sinterklaas… ik kan niet wachten !

Sinterklaas, deed me voorheen niet zo veel meer. Vond het natuurlijk wel een super leuk feest voor kinderen, maar zelf had ik er weinig mee. Vroeger wel, vond het altijd spannend maar later was het meer de kunst om de pakketjes al te vinden voordat wij zelf Sinterklaas vierden. Maar nu is dat hele Sinterklaas gevoel terug, en niet een klein beetje….

Jaren geleden ben ik trouwens ook eens Zwarte Piet geweest op het Sinterklaasfeest bij het bedrijf waar ik toen werkte. Wat vond ik dat gaaf om te doen, maar moet zeggen was goed afzien, want op het podium stonden lampen en ik kreeg het zo warm, maar goed. Toen had ik wel weer even het Sinterklaas gevoel terug. Maar was daarna dus ook weer jaren weg.

Nu ik zelf moeder ben van onze jongens van alweer 9 maanden is het hele gevoel weer terug. Eerlijk gezegd voel ik me gewoon echt af en toe een klein kind. Ook al hebben onze jongens nog geen besef van het hele gebeuren, maar ik heb wel alle afleveringen van het Sinterklaas journaal gezien. Wat was dat leuk ! Leuk verhaal, en leuk hoe die kinderen die het wel beseffen er helemaal in mee gaan. Ge-wel-dig !

Deze moeder zat dus ook op 14 november met een bakje pepernoten om 12 uur op de bank. De jongens had ik als aankleding ( ach ja ze beseffen het eenmaal nog niet ) in hun kinderstoelen gezet en naast me gezet. Zo zaten we met z’n drieën te kijken, terwijl mijn vriend nog even aan het werk was. Ik vond het zo leuk om te zien, en had al helemaal zin in de middag. Want na de intocht op tv hadden wij hier in Beek en Donk ook de intocht waar wij ook even een kijkje gingen nemen.

De jongens goed warm aangekleed en hoppa daar liepen we, voor het eerst zelf als ouders naar een Sinterklaas intocht. Klinkt gek, maar had toch echt wel even de kriebels, gewoon omdat eindelijk wij ook dit mee kunnen maken als ouders zijnde. We hadden een mooi plekje uitgekozen, zodat wanneer Sinterklaas en zijn Pieten lans zouden komen we alles goed konden zien. Een lekker rustig plekje eigenlijk. En dan maar wachten ….

En ja hoor daar kwamen de eerste Pieten in zicht met Sinterklaas in een oldtimer. Onze jongens kregen veel aandacht van de Pieten, maarja dat kan ook niet anders ze zagen er zo schattig uit met een hun pietenmuts op. De Pieten stopten de voetenzakken vol met lekkers ( nee ons hoor je niet klagen 😉 ). Olaf en Xavier waren ook totaal niet bang van Zwarte Piet. Xavier bleef breeduit lachen en Olaf bleef heerlijk serieus kijken zoals hij altijd doet om alles goed in zich op te nemen. Nadat de stoet voorbij was, zijn we naar huis gegaan en hebben genoten van een warme kop chocomel met slagroom.

Gisteravond een paar deuren verder hele blije kindjes te zien die een berg cadeaus vonden bij hun voor de deur, zo leuk ! Ik kan niet wachten totdat Olaf en Xavier het besef hebben van Sinterklaas. Om met hun in spanning de intocht te bekijken… om hun te zien glunderen wanneer ze cadeaus open maken … om hun de liedjes te horen zingen en ga zo nog maar even door. Ik hoop dat hun net zo van deze tijd genieten als ik, en dat het feest vooral gevierd blijft worden. Want wat zijn die kinderen allemaal blij, wie wordt daar nou zelf ook niet vrolijk van…

Ik kan niet wachten … echt niet….

En hoe was dat bij jullie toen jullie net ouders waren ?